اغلب موارد ذکر می‌شود که معماران تعادل مناسبی بین کار و زندگی ندارند و استرس فراوان و وقت آزاد کمی دارند. چطور می‌شود در حالیکه در مرخصی هستید همچنان مهارتهایتان را در قالب معمار ارتقا بخشید؟ آیا مرخصی فعلی اصلا می‌تواند برایتان نفع زیادی داشته باشد؟ معماری در مقایسه با دیگر حوزه‌ها در قالب حوزه‌ای شناخته می‌شود که باید «در مورد هر چیزی دانش اندکی داشت.» به همین خاطر، برای زندگی کردن مثل یک معمار باید هر کاری را لااقل یکبار انجام دهید و همانطور که گفته می‌شود، این مقدار اندک راه طولانی را پیش روی شما می‌گذارد. با توجه به این مسایل، در اینجا 11 فعالیت برایتان فراهم کرده‌ایم. این فعالیتها، با اینکه معلوم است ربطی به معماری ندارند، تا حدی می‌توانند معمار بهتری از شما بسازند.
1- انجام بازیهای ویدیویی
سازنده‌های بازیهای ویدیویی هنگام خیال‌پردازی و طراحی فضای شهری و دیگر فضاهایی که دنیای مجازی را به تصویر می‌کشد از آزادی عمل کامل برخوردارند. چنین تجاربی در دنیای فیزیکی قابل تحقق نیست، ولی همچنان می‌تواند بینشی کاملاً جدید از روابط احتمالی میان بدن ما و محیط اطرافمان باشد. این مسایل به‌خوبی می‌توانند مهارت حل مسئله شما را به چالش بکشند، بالاخص زمانی که واقعیت مجازی جا پای محکمی برای خود پیدا کرد و به ابزار عادی شرکتهای معماری بدل شد.
2- خواندن داستان
داستان شاید آسان‌ترین راهی است که می‌تواند خود را جای دیگری گذاشت. برای معماران، این بهترین ابزار برای همدلی با دیدگاه‌های مختلف در جامعه و نیز درک تجارت فضایی ذهنی و عواطف پیوند خورده با آنهاست. نمونه بارز آن «بیمار انگلیسی» نوشتۀ مایکل اونداتج، داستانی در مورد شخصیتهایی با طیفی از زمینه‌های اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی با خاطراتی شدیداً پیوند خورده با فضاهاست. مواقعی هست که معماران متهم می‌شوند درک اندکی در مورد انسانها دارند، موضوعی که با داستانها می‌تواند آن را حل کنند.
© Ariana Zilliacus
3- فعالیت فیزیکی
ثابت شده است که فعالیت فیزیکی مستمر استرس را کاهش می‌دهد؛ چیزی که غالب معماران در معرض مقدار زیادی از آن قرار دارند. این برنامه در کنار بهبود جریان کاری شما، مثل زنگ تفریح بهره‌ور عمل می‌کند، درست مثل زمانی که لازم است از پشت میز کار (یا صفحه رایانه‌تان) برخیزید. مطالعات نشان داده است قدم زدن در واقع فرآیند خلاقیت را بهبود می‌بخشد. حفظ تعادل سالم میان کار و زندگی، در صنعتی که غالباً مستلزم کار کردن طولانی‌مدت است، ضرورت دارد؛ بالاخص زمانی که بسیاری از آن ساعات پشت لپ‌تاب با حالتی خمیده به جلو و روی صندلی نامناسب سپری می‌شود. داشتن بدنی سالم سپری کردن این زمان را لذت‌بخش‌تر می‌کند و در پایان کار، کمتر احساس خستگی می‌کنید.
4- از هم باز کردن وسایل
وقتی دچار استرس، درماندگی و ناامیدی می‌شویم، در باطن خیلیهایمان این میل اولیه به از بین بردن وسایلی پیش می‌آید که باعث رنجمان شده است: لپ‌تاب به‌درد نخوری که جز کاهش سرعت کارمان فایدۀ دیگری ندارد یا لامپ چشمک‌زن مزاحمی که باعث سردردمان شده است. بیشترمان خیلی منطقی در برابر این میل مقاومت می‌کنیم؛ البته که همکار محبوبی نخواهید بود اگر هر بار که لپ‌تاب هنگ کرد آن را به در‌و‌دیوار بکوبید. ولی یقیناً از باز کردن وسایلی که شکسته بوده‌اند یا دیگر به درد نمی‌خورند مقدار مشخصی لذت نصیب هر کسی می‌شود. از این مهم‌تر، درک شیوه سر‌هم‌بندی و کارکرد اشیاست. با اینکه گوشیهای هوشمند و تسترها مقیاسی همانند ساختمان ندارند، مسایلی هست که بتوان از شیوۀ مونتاژ آنها یاد گرفت. در آینده، وقتی پرینتر سه‌بعدی یا عینکهای واقعیت مجازی از کار افتاده‌اند، شما جزو ارزشمندترین دارایی شرکتتان تلقی می‌شوید.
5- نقاشی کشیدن و عکاسی کردن
حین نقاشی کشیدن یا عکس گرفتن و ویرایش آن، سه عصر پایه را باید به یاد داشت: رنگ، نور و ترکیب. جای تعجب نیست که این عناصر نیز در معماری از اهمیت یکسانی برخوردارند. داشتن تجربه در خصوص عناصر مذکور در بستری متفاوت برای شما مزیت محسوب می‌شود و راهی جدید برای نگاه کردن به فرآیند طراحی خواهد بود. علاوه بر این، خیلی بیشتر با اطرافتان آشنا می‌شوید. وقت گذاشتن برای نقاشی یا پردازش عکسی خاص، نسبت به فردی که به آنها نگاه می‌کند، می‌توان با دقت بیشتری بدانها توجه کرد.
© Ariana Zilliacus
6- برگزاری مهمانی شام
موقع برگزاری مهمانی شام، فراهم کردن محیط و تجربۀ دلپذیر برای مهمانها از هر چیزی بیشتر اهمیت دارد. این موضوع نه‌تنها مستلزم روابط اجتماعی خوب است، بلکه به حوزۀ دانش در مورد نورپردازی مناسب، مکانهای راحت برای نشستن و غذاهایی خوشمزه و خوش عطر هم کشیده می‌شود. به عبارت دیگر: تجربه‌های حسی که افراد را در حالتی از آرامش قرار می‌دهد. تمام حواس ما -شاید بغیر از حس چشایی- متأثر از معماری است و با این اوصاف به‌نظر می‌رسد در بیشتر مواقع معماران در دام عناصر بصری ساختمان فرو رفته باشند. برای نمونه، فهم اینکه چطور معماری بساوایی روی راحتی افراد و لذت آنها از ساختمان تأثیر دارد مزیت بزرگی برای معمار تلقی می‌شود. چون اگر فضاهایی نسازیم که افراد در آن احساس خوبی نداشته باشند، پس هدف از شغلمان چیست؟
7- زندگی در طبیعت
زندگی موقت یا دائمی در طبیعت یکی از مطمئن‌ترین شیوه‌ها برای عاشق جهان طبیعی شدن و درک کامل آن است. تأثیر بزرگی که به‌خاطر معمار بودنمان داریم به این معنی است که نقش عظیمی در حفظ و قوام محیط‌زیست بر عهده ماست. این مسئله با توجه به وضعیت جاری سیاره‌مان مسئولیتی بزرگ و غیر قابل اجتناب تلقی می‌شود. جنبۀ بسیار مهم پایداری در بستر و فهم مکان خاص نهفته است که ساختمان در داخلش طراحی می‌شود. تجربۀ مستقیم محیط‌زیست باعث می‌شود در رابطه با شیوه‌ای که اقلیمهای مختلف به معماری کمک می‌کنند احترام عمیقی برایش قایل شویم.
8- سفر کم هزینه
در جهان مدرنمان، توریست بودن جزو چنان وقت‌گذرانی محبوبی شده است که ناب‌ترین اشکال تماس فرهنگی در حال نابودی است. با این حال، سفر کم هزینه انجام دادن شما را مجبور می‌کند تا با بومیان و فرهنگها آشنا شوید، در حالیکه در جستجوی مکانی برای توقف یا یادگیری در مورد تاریچخۀ آن مکان هستید. سفر کردن باعث می‌شود رابطۀ شخصی با طیفی از بسترها برقرار کنید و درک عمیق‌تری از کیفیتهای هر مکان به‌دست آورید.
9- داوطلب اجتماعی
همانطور که از واژۀ «اجتماعی» پیداست، این فعالیت تعامل و برقراری روابط با افراد را، در قالب بخش مهمی از فعالیت معماری، تشویق می‌کند. معماران فضاهایی را می‌سازند تا افراد در آن لذت ببرند و حس شادی و امنیت داشته باشند. اما برای درک کامل این مسئله چه معنی برای افراد دارد لازم است نیازها و ترجیحاتشان را بدانیم.کسب داوطلب اجتماعی شدن راهی عالی برای تأثیر مثبت بر جامعه گذاشتن و درک وسیع‌تری از نیازهای فضایی مختلف در اجتماع است.
© Ariana Zilliacus
10- نواختن آلات موسیقی
یادگیری نواختن آلات موسیقی مستلزم این است که فرد درکی از ریتم، تکرار و ارتعاشات کوچک پیدا کند که تقریباً برای هر کسی جذاب و فرح‌بخش باشد. این ویژگیها را چطور می‌توان به فضا تفسیر کرد؟ این سوالی است که پس از چند ماه نواختن شیپور می‌توانید به آن جواب دهید.
اکنون استراحت کنید و در مقام معماری بهتر سر کارتان برگردید.
